Wyszukaj

Reklama

Obsługiwane przez usługę Blogger.
poniedziałek, 22 sierpnia 2011

Oregano (lebiodka pospolita)


Oregano ( lebiodka pospolita) należy do rodziny wargowatych.
Rośnie w Azji i Europie.
W Polsce występuje na całym terytorium.
Oregano ( lebiodka pospolita) należy do rodziny wargowatych.
Rośnie w Azji i Europie.
W Polsce występuje na całym terytorium.


Oregano można podzielić na wiele gatunków , które różnią się zapachem.
Jest roślina wieloletnią , osiągająca wysokość do 80 cm.

Łodyga jest prosta , sztywna , czterokanciasta.
Oregano wytwarza silny i przyjemny zapach.
Roślina ma różowe , białe lub czerwone kwiaty , które wyrastają w szczytowych podbaldachach.

Oregano kwitnie od czerwca do sierpnia.

Oregano w kuchni

Oregano jest jedna z głównych przypraw kuchni włoskiej ( pizza , spaghetti , zapiekanki)
Oregano jest niezbędne do potraw mięsnych , sosów , zup , pasztetów , a także do warzyw ,
serów i ryb . Oregano dodawaj zawsze na początku przyrządzania potrawy.

Właściwości zdrowotne

W dawnej medycynie stosowano mieszankę ziołową z oregano
jako lek na ból głowy. Mieszanka tez działała wiatropędnie i jako
środek na wszelkiego rodzaju zatrucia pokarmowe.

Oregano stosowane jest także jako lek żołądkowy , przeciwskurczowy ,
dezynfekujący , moczopędny , antyseptyczny , i przeciwzapalny.
Pomaga także w leczeniu dróg oddechowych.
Ze względu na walory zapachowe olejek lebiodowy ma także zastosowanie
przy produkcji perfum

img
---
Prawo pracy - Prawo pracy, artykuły. porady, ciekawostki..

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Mistrzowie architektury wnętrz i ich dzieła

Autorem artykułu jest Adam Topor

Specyficzne kompozycje przestrzenne wnętrz pozwalały w mistrzowski sposób na planowanie całych kompleksów bez wyraźnego podziału na poszczególne pomieszczenia. Po za celami praktycznymi wynikającymi z wymogów określonych w kulturowym kanonie specyfika architektury dekoracyjnej we wnętrzach spełniała również określone funkcje estetyczne.
W Chinach od najdawniejszych czasów istniały przestrzegane przez architektów zasady kompozycji, wymagające stopniowego odkrywania przed gościem całych kompozycji pięknie wymodelowanych wnętrz. Najbardziej rozpowszechnionym typem kompozycji jest wolno stojący "ścienny" kompleks oparty między drewnianymi kolumnami.

Architektura dekoracyjna, często o bardzo skomplikowanym zarysie była wykorzystywana przez architektów i rzemieślników do zwiększenia dekoracyjności zespołu wnętrz. Kompozycyjną strukturę podkreślano przez powszechnie stosowane płaskorzeźby, które we wcześniejszych okresach wypełniały tylko ważniejsze pomieszczenia "galerie", ale z biegiem czasu gdy w architekturze wnętrz coraz większe znaczenie zaczęła odgrywać dekoracyjność form płaskorzeźbą i reliefami zaczęto pokrywać całe powierzchnie kompleksów.

Motywy były przeróżne obok postaci zwierząt i ptaków szczególnie rozpowszechnione było stosowanie motywów smoków - symboli cesarzy oraz feniksów - symboli cesarzowych. W charakterze elementów zdobniczych stosuje się także cenione przez historyków inskrypcje, pieczęcie konfucjańskie oraz kaligrafię poematów i sentencji.

Podobnie jak motywy zwierzęce, roślinne czy kaligraficzne, symetryczne motywy o wyszukanych wzorach zdobią obicia ścienne lub ramy obrazów. Stanowią nie kiedy, niepowtarzalne dzieła sztuki ceramicznej lub grawerskiej. Charakteryzuje je duże bogactwo stylu i form. W odróżnieniu od motywów zwierząt czy ptaków, które były umieszczane pojendynczo pozostałe zdobienia umieszczane były symetrycznie parami od osi głównej kompozycji.

Imponujące elementy architektury dekoracyjnej wnętrz, częstokroć z dominującą formą zdobień ceramicznych, stanowią najbardziej charakterystyczną część wszystkich ważniejszych znanych kompleksów chińskich wnętrz od czasów dynastii Tang.

W klasycznej chińskiej architekturze wnętrz całą niemal powierzchnię ścian i elewacji zajmowały stylowe drzwi i okna, oraz pozostałe elementy tzw. "segmentów ściennych" płaskorzeźby, zwoje itp. Elementy zajmujące powierzchnię drzwi i okien często mają konstrukcję kratową, ażurową bogato zdobioną. Bez względu na to czy były to drzwi lub okno wewnętrzne lub te, które wychodziły na ogród lub ulicę były bardzo urozmaicone pod względem kształtu prześwitu o bardzo wyszukanej ornamentacji (wzory roślinne, stylizowane i wykańczane ceramiką). Rzeźbienia mogły również upiększać krzyżaki, gdzie w ażurowej kracie umieszczano rozetki, stylizowane kwiaty, liście itp.

We wnętrzach mieszkalnych uprzywilejowanych grup społecznych dużą wagę przywiązywano do kolorystyki. Niektóre barwy były zastrzeżone tylko dla wnętrz pałacu cesarskiego np. żółta, złota, purpurowa. Mimo to wnętrza należące niegdyś do właścicieli majątków ziemskich, zamożnych kupców i przedsiębiorców, dziś odrestaurowane przyciągają wzrok jaskrawością barw i bogactwem motywów zdobniczych.
---
Czy kultura chińska jest dla Ciebie równie inspirująca? ShuDian the China Ebooks Library

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl
czwartek, 9 czerwca 2011

Jak urządzić wygodny rodzinny ogród

Autorem artykułu jest Ogrodeo

Często zapominamy, że ogród ma służyć przede wszystkim wypoczynkowi domowników, ma być przedłużeniem i uzupełnieniem mieszkania. Powinno w nim być więc, dużo wolnej przestrzeni, i słońca a także miejsce na zaciszny kąt, w którym można postawić drewniane meble ogrodowe .
Drewniany plac zabaw
Małe dzieci w ogrodzie
Kiedy dzieci są małe, warto znaleźć w nim miejsce na piaskownice, huśtawki ogrodowe czy równoważnie a także basen lub brodzik. Dużą atrakcją są wszelkiego rodzaju szałasy, namioty czy drewniane place zabaw . W takim rodzinnym ogrodzie najwięcej miejsca powinno się przeznaczyć na trawnik. Rośliny ozdobne rozmieśćmy po bokach trawnika, tuż przy płocie ogrodowym. Zajęte małymi dziećmi mamy z pewnością nie są w stanie przeznaczyć dużej ilości czasu na zajmowanie się ogrodem. Wybierajmy wiec rośliny, które przy małym nakładzie pracy, będą dobrze i zdrowo rosły oraz efektownie wyglądały. Zapracowanym mamom, polecam różnego rodzaju liliowce, irysy bylinowe, których kępy zdobią ogród na długo po tym jak przekwitną ich piękne kwiaty oraz krzewy ozdobne. Wybierając krzewy, zwróćmy uwagę na to by wyglądały efektownie przez cały rok. Wiele z nich kwitnie obficie od wczesnej wiosny do lata, a jesienią przebarwia przepięknie liście i pokrywa się jagodami. Ze względu na dzieci, nie wybierajmy krzewów kolczastych, pytajmy też w centrach ogrodniczych czy jagody ich nie są trujące. Jeśli mamy dzieci, nie zagracajmy ogrodu przez urządzanie wyszukanych rabat, które nasze pociechy mogą zniszczyć. To w ogrodzie, dzieci powinny znaleźć miejsce na swobodną aktywność i ruch, nie skrępowany ciągłym nawoływaniem „nie połam” i „nie podepcz”. Lepiej ustawmy w kąciku wypoczynkowym drewniane kwietniki i donice ogrodowe a w nich sadźmy ulubione kwiaty sezonowe. Są one elementem ozdobnym ożywiającym ogród, przyciągającym wzrok a jednocześnie, są łatwe w utrzymania. Z ambicjami ogrodniczymi, poczekajmy aż dzieci trochę podrosną.

Gdy dzieci podrosną
Ogród jest przestrzenią plastyczną, którą możemy rozwijać i przekształcać wraz ze zmianą naszych potrzeb i upodobań. Gdy dzieci podrosną piaskownice możemy przekształcić w oczko wodne a huśtawki ogrodowe przerobić na pergole. Domki dla dzieci długo nie przestaną być atrakcyjne, zwłaszcza, jeśli są usytuowane na drzewie lub w zacisznym tajnym kąciku ogrodu. Dla trochę starszych pociech zajmujące może być posiadanie własnej grządki, na której mogą pielęgnować wybrane przez siebie łatwe w uprawie rośliny. Pozwólmy na te eksperymenty przyrodnicze zaspokajają one potrzeby poznawcze dziecka. Wystarczy, że pozwolimy dzieciom na zajęcie kilku skrzynek czy donic ogrodowych. Do takiej prostej uprawy polecam rzeżuchę, szczypiorek czy rzodkiewki oraz fasolę lub groszek. Ważne jest by starsze dzieci mogły czerpać przyjemność z przebywania w ogrodzie. Zabawą dla nich, może być szukanie smakołyków, takich jak poziomki, truskawki czy porzeczki lub maliny. Jeśli odpowiednio zagospodarujemy przestrzeń ogrodu i zorganizujemy dzieciom bezpieczną zabawę, wreszcie będziemy mogli wykorzystać w pełni meble ogrodowe i spędzić trochę czasu na lekturze.
---
Beata Kubiak

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Style i rodzaje ogrodów

Autorem artykułu jest OGRODY

Style ogrodów jakie mogą występować w naszym klimacie. Ogrody japońskie, angielskie, skalne, barokowe, klasyczne, nowoczesne, wiejskie, ogrody wodne, formalne, nieformalne. Czym się charakteryzują, jakie są ich cechy?
Ogród w każdym stylu
 Piękny, stylowy i wypielęgnowany ogród to marzenie niemal każdego właściciela domu czy nawet małej działki. Nie wszyscy jednak zdają sobie sprawę z tego, jak różnorodne może być urządzenie ich zielonego zakątka. Istnieje wiele stylów aranżacji ogrodów. Można je dopasować zarówno do otoczenia jak i własnego gustu. Obecnie profesjonalni architekci zieleni są w stanie nadać ogrodom styl zgodny z różnego typu upodobaniami ich właścicieli.
 Ogród formalny i nieformalny
Styl formalny jest stosunkowo prosty, przez co świetnie sprawdza się w małych ogrodach. Charakteryzuje się prostokątnymi rabatami, symetrycznymi nasadzeniami i prostymi ścieżkami. Stosuje się tu także umiar w doborze kolorów. Najczęściej wybierane są odcienie zielone, złociste, pastelowe i białe. W ogrodach formalnych często spotyka się też okrągłe lub kwadratowe oczka wodne. Charakterystyczne są też dywany z kwiatów. Są one uformowane na kształt różnorodnych wzorów geometrycznych lub monogramów. Ogród nieformalny to przeciwieństwo formalnego. Ten styl ma za zadanie naśladować naturę. W tym celu specjalnie wprowadza się chaos i pozorny nieporządek.
Styl ten najczęściej ma za zadanie naśladować górskie środowisko. Przestrzeń ogrodu jest kształtowana głównie przez zastosowanie kamieni i odpowiednio dobranej roślinności. Do założenia ogrodu skalnego najlepiej nada się nasłoneczniona górka, skarpa lub zbocze tarasu. Ważny jest także odpowiedni dobór roślin, charakterystycznych dla krajobrazu górskiego. W ogrodzie powinno się stosować jeden lub dwa gatunki kamienia. Ważnym dodatkiem będzie także strumień, potok lub kaskada wodna.
 Ogród barokowy
Styl barokowy bezpośrednio nawiązuje do epoki baroku. Oryginalne ogrody barokowe rozciągają się na ogromnych przestrzeniach, dlatego w dzisiejszych czasach styl ten nie jest wykorzystywany przy projektowaniu całego ogrodu. Przemyca się raczej jedynie elementy nawiązujące do epoki baroku – np.: fontanny z wodotryskami, strzyżone rośliny, rzeźby ogrodowe i kwietniki. Barokowymi elementami są obecnie popularne altany. W ogrodach barokowych stosowano roślinność rodzimą, a latem w donicach sadzono rośliny cytrusowe. Ogród barokowy dobrze sprawdzi się np. przy budynku o ciekawej architekturze. Jest to jednak styl, który wymaga szerokiej wiedzy i doświadczenia. Przy jego wyborze warto skorzystać z pomocy architekta zieleni.
Styl ogrodów japońskich pochodzi z krajów Dalekiego Wschodu. Jego zadaniem jest stworzenie miniatury krajobrazu, w którym każdy element posiada swoje miejsce. Istnieją dwa style ogrodów japońskich – sukiyama i hiraniwa. W każdym z nich ogród stanowi jedną całość, kolory są stonowane, a rośliny reprezentują poszczególne pory roku.
 Ogród angielski
Ogród angielski nawiązuje swoim wyglądem do naturalnego krajobrazu. Można w nim spotkać skały, żywopłoty, dzikie krzaki oraz byliny. Buduje się także altany, które oplecione są pnącymi różami, bluszczem lub powojnikiem. Rabaty kwiatowe mają zwykle białe lub różowe odcienie. Ogród w stylu angielskim ma romantyczny, nastrojowy i sentymentalny charakter, który sprzyja relaksowi i odprężeniu.
W tak zaprojektowanym ogrodzie woda jest głównym czynnikiem kształtującym krajobraz. Na małej powierzchni dobrze sprawdzi się fontanna na werandzie lub tarasie. Posiadacze większego ogrodu mogą pozwolić sobie na staw, oczko wodne albo kaskadę. Równie ważny jest dobór roślin, który wpływa na czystość wody i zachowanie równowagi biologicznej w zbiorniku. W ogrodzie wodnym dobrze sprawdzi się kamień, który nada mu naturalnego wyglądu. Ważne jest również, aby wszystkie elementy ogrodu pasowały do otaczających go budowli – domu lub tarasu.

Styl nowoczesny wciąż zyskuje na popularności. Ogród nowoczesny charakteryzuje się symetrycznymi i prostymi kształtami oraz dobrze dobranymi proporcjami. Kolorystyka jest mocno zróżnicowana, ale stonowana. W nowoczesnym stylu ważną rolę odgrywa współgranie światła z różnymi elementami – eksponowanymi roślinami lub rzeźbami.
 Ogród klasyczny
Ogród zaprojektowany w tym stylu łączy w sobie funkcjonalność i estetykę. Z tego powodu podzielony jest na kilka stref, z których każda spełnia inne zadanie. Strefa reprezentacyjna w szczególności powinna być dopasowana do stylu, w jakim wykonany jest dom. Warto także zadbać, by była elegancka i zadbana. Inną sprawą jest ogród właściwy, gdzie spędza się czas wolny. Powinien posiadać czytelny układ kompozycyjny – można zdecydować się na wyodrębnienie kilku oddzielnych obszarów. Ważna jest strefa wypoczynkowa, w której umieszcza się hamak, fotel lub leżak. W ogrodzie klasycznym ważną rolę pełni element dominujący – np. duże drzewo, oczko wodne czy altana.
 Zaufaj profesjonalistom - projektowanie ogrodów i terenów zieleni
Na rynku polskim tylko nieliczne firmy ogrodnicze posiadają niezbędną więdzę, doświadczenie i kadrę specjalistów zajmujących się profesjonalnie projektowaniem i zakładaniem ogrodów w każdym stylu i rodzaju. Warto skorzystać z ich porad przy planowaniu takiej inwestycji jak budowa ogrodu.

Tekst: OGRODY.COM
---
Luksusowe artykuły do ogrodów i wnętrz - sklep internetowy
OGRODY.COM

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Nowoczesne, stylowe artykuły do ogrodu - zakupy przez internet

Autorem artykułu jest OGRODY

Zakupy artykułów ogrodowych przez Internet wciąż zyskują na popularności. Ten trend nie ominął także firm oferujących artykuły potrzebne do ogrodu. Dzieje się tak nie bez powodu. Kupowanie w sieci to przede wszystkim wygoda.
    Zakupy artykułów ogrodowych przez Internet wciąż zyskują na popularności. Ten trend nie ominął także firm oferujących artykuły potrzebne do ogrodu. Dzieje się tak nie bez powodu. Kupowanie w sieci to przede wszystkim wygoda. Wystarczy zapoznać się z ofertą, wybrać produkt i po prostu go kupić. A wszystko to bez wychodzenia z domu. Ponadto zaletą artykułów do ogrodu dostępnych w Internecie są ich niskie ceny, często dużo niższe niż w zwykłych sklepach. Sklepy internetowe oferujące artykuły do ogrodu proponują odwiedzającym je osobom również dodatkowe atrakcje – poradniki, promocje, a nawet konkursy. W Internecie można zakupić do ogrodu niemal wszystko: rośliny, elementy małej architektury, donice, meble ogrodowe, drzewka bonsai oraz elementy oświetlenia. Posiadacze oczek wodnych, stawów, basenów i innych zbiorników wodnych także się nie zawiodą – w sieci dostępne są pompy oraz filtry spełniające praktycznie każde wymagania. Niewątpliwym atutem sklepów internetowych oferujących artykuły do ogrodu jest też duży wybór produktów. Często przewyższa on standardy panujące w zwykłych sklepach.
Elementy małej architektury
Elementy małej architektury sprawią, że każdy ogród nabierze indywidualnego charakteru. Często właściciele posesji decydują się na zakup mebli ogrodowych. Takie meble mają nie tylko funkcję praktyczną, wspomagając wypoczynek. Są także efektowną dekoracją. Wykonuje się je głównie z drewna, w tym także jego gatunków egzotycznych, oraz tworzyw sztucznych. Równie ważnymi elementami małej architektury ogrodowej są donice. W Internecie można zamówić właściwie każdy ich rozmiar i dobrać odpowiedni styl do charakteru niemal każdego ogrodu. Donice dobrze prezentują się nie tylko na tarasach, ale także przy wejściu do domu, na schodach i w innych zakątkach ogrodu.


Oświetlenie ogrodowe
Oświetlenie jest niezbędne w każdym ogrodzie. Spełnia bowiem wiele ważnych funkcji. Nie tylko gwarantuje poczucie komfortu i bezpieczeństwa, ale także jest efektownym elementem dekoracyjnym. Sklepy internetowe oferują wiele rodzajów lamp ogrodowych i opraw. W ich ofercie znajdują się też świetlne dekoracje ogrodowe: wiszące, naścienne, natynkowe, podtynkowe i stojące. Często spotyka się ostatnio bardzo popularne oświetlenie LED, które jest energooszczędne i stanowi ciekawą dekorację wielu ogrodów. Ponadto żaden sklep internetowy oferujący oświetlenie ogrodowe nie obejdzie się bez akcesoriów – żarówek, wyłączników, czujników, etc.
 Pompy i filtry do oczek wodnych i stawów
Oczka wodne i woda jest obecna w wielu ogrodach. Posiadacze stawów, oczek wodnych, fontann, kaskad, basenów i innych zbiorników muszą zadbać o czystość i wygląd znajdującej się w nich wody. Takie zadanie z powodzeniem spełniają filtry i pompy. Sklepy internetowe oferują szeroką gamę tego typu produktów. Właściciele zbiorników wodnych mogą tu spotkać nie tylko duży wybór pomp, filtrów i innych akcesoriów, ale także mogą liczyć na atrakcyjne ceny. Zakup sprzętu do oczek wodnych, stawów czy basenów niejednokrotnie dużo bardziej opłaca się w sklepach internetowych niż w ich rzeczywistych odpowiednikach.

Rośliny i drzewka bonsai
W Internecie można zakupić wiele gatunków roślin, drzew, krzewów, a nawet drzewek bonsai. Ogromny wybór oraz atrakcyjne ceny sprawiają, że taka metoda kupowania zieleni do ogrodu nikogo już nie dziwi. W sklepach internetowych dostępne są nawet rzadko spotykane gatunki roślin, które trudno zdobyć w tradycyjnych sklepach ogrodniczych. Niejednokrotnie użytkownicy mogą skorzystać z wielu promocji lub zapoznać się z ciekawymi nowinkami występującymi na rynku ogrodniczym.

 Tekst: OGRODY.COM
---
Luksusowe artykuły do ogrodów i wnętrz - sklep internetowy
OGRODY.COM

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl
wtorek, 10 maja 2011

Pielęgnacja oczka wodnego-przez cały rok

Autorem artykułu jest Weronika Cejrowska

Na założeniu wymarzonego oczka wodnego nasze prace przy nim niestety się nie kończą. To sztuczny zbiornik, zamieszkiwany przez żywe organizmy roślinne i niekiedy także zwierzęce, których obecność zawsze wiąże się z ciągłymi zmianami, dlatego wymagana jest jego regularna pielęgnacja.
Zabiegi powinny być wykonywane przez cały rok, a  zakres ich różni się w zależności od pory roku.
Wiosna jest porą przeznaczoną na czyszczenie niecki po zimie i przygotowania jej do okresu wegetacyjnego zamieszkujących go roślin. Zanieczyszczenia usuwane są za pomocą sita i podbieraka. Nadmiar glonów można usunąć także mechanicznie, przy pomocy specjalnego odkurzacza lub poprzez zastosowanie preparatów chemicznych.
Lato to czas, w którym należy przerzedzić rośliny, tak by powierzchnia przez nich zajmowana, wg zasady, nie przekraczała 1/3 powierzchni lustra. Występujące wówczas upały mogą powodować odparowanie wody. Jej poziom  należy obserwować i w razie czego uzupełniać. Słońce przyśpiesza rozrost roślinności, stąd cały czas powinno się eliminować jej nadmiar.
Jesienią czyszczeniu poddane są najgłębsze zakamarki akwenu. To miejsca zimowania ryb, stąd także miejsca gromadzenia się największej ilości zanieczyszczeń. Gnijące resztki roślin uwalniają trujące gazy, przez to w wodzie brakuje tlenu. Części pożółkłe i zeschłe naturalnie należy usunąć. Eliminuje się ze zbiornika rośliny nieodporne na mrozy. Te o dużej tolerancji na ujemne temperatury przenosi się na głębokość ok. 80 cm. Powierzchnię można przykryć siatką, która przeciwdziała wpadaniu do wody opadających z drzew liści. Wraz z nadejściem pierwszych przymrozków należy wyłączyć wszelki sprzęt elektryczny zasilający procesy zachodzące w zbiorniku. Urządzenia znajdujące się płycej, do 70 cm najlepiej jest wyjąć ze niego.
W okresie zimowym, gdy woda zamarza należy dbać o stały dopływ powietrza do głębszych partii zbiornika. Można zaopatrzyć się także w pompy lodowe wprawiające wodę w delikatny ruch, przystosowane specjalnie do pracy w minusowych temperaturach.
Nad problemem nadmiernego rozrostu glonów  i nagromadzenia mułu najlepiej panować profilaktycznie dodając do oczka odpowiednie środki chemiczne.  Znając przyczyny występowania najczęstszych problemów z oczkiem wodnym można zapobiec im bądź zminimalizować skalę ich występowania stosując lub nie stosując pewne naturalne zabiegi.
Najczęstszym problemem jest nadmiar glonów. Do głównych przyczyn tego stanu zalicza się: nadmiar ryb, niedobór roślin, wysokie pH, zbyt płytki zbiornik oraz jego młody wiek, zbyt duże nasłonecznione oraz za rzadkie czyszczenie zbiornika. Wiedząc o tym samoistnie nasuwają się rozwiązania. Pomoże zmniejszenie ilości ryb oraz niedokarmianie ich, oderwanie niepotrzebnych liści, położenie na dnie i po brzegach kamieni i podłoża o odczynie kwasowym, które stopniowo obniżą wartość pH w zbiorniku oraz regularne usuwanie zanieczyszczeń ze zbiornika. O pozostałe rzeczy jak: głębokość zbiornika, nadmierne nasłonecznienie, odległość od drzew trzeba zadbać na etapie planowania budowy oczka. Przemyślana lokalizacja z pewności pozwoli na zmniejszenie sobie dodatkowej pracy w przyszłości.
Zbyt duża mętność wody spowodowana jest zawiesiną i glonami unoszącymi się w wodzie, a także jak w poprzednim przypadku dużą ilością roślin i ryb. Zawiesinie najlepiej jest zapobiec stosując filtr do oczka, np.: z lampą UVC, która dodatkowo pomoże i/lub ewentualnie wspomoże pracę filtra odpowiednimi środkami chemicznymi.
Najbardziej pracochłonny do uporania się jest problem nieprzyjemnego zapachu wody. Wówczas należy wykonać szereg prac przy użyciu odkurzacza i napowietrzacza, a może okazać się, że jedynym wyjściem jest całkowita wymiana wody.
Bardziej skomplikowane jest poradzenie sobie z rozpoznanymi chorobami ryb i roślin. Wiadomo, że to organizmy żywe zamieszkujące mały, stojący zbiornik, stąd ich wrażliwość na niekorzystne zmiany jest większa niż w normalnych warunkach.  Świadczy to najczęściej o istnieniu w wodzie trujących substancji, które przedostały się z zewnątrz lub pochodzą z rozkładających się obumarłych szczątek roślinnych na dnie. Inną przyczyną są rozmnożone drobnoustroje i bakterie. Wówczas dokonuje się analizy chemicznej wody, zawartości weglanów i azotynów.
Niekiedy może zdarzyć się, że na powierzchni oczka zbiera się piana. Przyczyną jest nadmiar białka lub fosforanów w wodzie. Wtedy należy ograniczyć dostarczania pokarmu do zbiornika i sprawdzić skład stosowanego pokarmu oraz skontrolować stan zarybienia a nawet wymienić wodę.
Nie bez powodu oczko wodne nazywane jest także ogrodem wodnym, bowiem zabiegi pielęgnacyjne przypominają typowe zabiegi ogrodowe, bez których ogród zarasta niepożądanymi i mało estetycznymi „chwastami”.
---
http://planowanieonline.eu/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl
środa, 30 marca 2011

Szklarnia w ogrodzie

Autorem artykułu jest Bogdan Galewski

Czy warto kupować wiosną, sadzonki warzyw, kwiatów? Czyż nie mogę wyprodukować je sam? Czy  w okresie letnim i jesiennym nie mogę cieszyć się z własnych  warzyw i cieszyć oko bujnym wzrostem kwiatów?
Szklarnia to zamknięte pomieszczenie pokryte w całości szkłem . Szklarnia pozwala na maksymalne wykorzystanie ciepła i światła. Jest bardzo przydatna w naszym klimacie gdzie wiosny są kapryśne, noce z przymrozkami a i dnie jeszcze w maju z minusowymi temperaturami . Szklarnia pozwoli także izolować nasze uprawy od czynników zewnętrznych, również takich jak choroby.
Wybór miejsca
Naszą szklarnię /pisze tu o pomieszczeniu wielkości 10-15m2/ winniśmy usytuować  na południowym skraju naszej działki, oś długa szklarni winna przebiegać  na kierunku wschód – zachód. Od strony południowej a dobrze i ze wschodniej nie powinna być zasłonięta przez zabudowania lub drzewa. Wielkość  szklarni zależy od naszych potrzeb, ale 10-15m2 powierzchni  powinno  wystarczyć  na zaopatrzenie w sadzonki warzyw i kwiatów a także na  późniejsze nasadzenia dla całej nawet większej rodziny.
Podłoże
Podłoże najlepiej przepuszczalne  ale każde inne można doprowadzić do właściwej struktury. Należy zastanowić się nad wykonaniem lub nie fundamentu . Z natury szklarnia jest budynkiem użytkowanym przez wiele lat i  wykonanie fundamentów nie jest najdroższą częścią  inwestycji  i  ja preferuję fundament stały/najczęściej betonowy/ - nie musi być szerszy niż 15 cm.
Szkielet
Zastosowanie jako ramy teownika metalowego T30 i zakonserwowanie go przynajmniej dwukrotnie odpowiednią farbą da nam możliwość przetrwania takiej budowli przez  ponad 50 lat. Zastosowanie drewna – nie daje takiej możliwości choć dla nieuzbrojonego / np: w spawarkę/ majsterkowicza jest to materiał łatwiejszy w użyciu.   Do oszklenia najlepiej używać  szkło ogrodnicze   /szklarniowe/ gdyż i grubość i przepuszczalność  światła jest ważna. Jednocześnie takie szkło jest najtańsze.  Obecnie  do umocowania szkła do  ramy używamy silikonu , rzadko kitu szklarskiego, który jest tańszy w fazie budowy lecz szybciej ulega degradacji. Pod tafle szkła dobrze jest stosować  specjalne osłonki plastikowe które powodują że w czasie mrozów nie popękają nam szyby. Ważne by pochyłość dachu była większa niż 20o.
W takiej szklarni  bardzo ważne jest wietrzenie . Najlepiej poprzez uchylne  okna dachowe a także przez uchylne ściany boczne. Rozwiązania należy przemyśleć  przed podjęciem  realizacji. Drzwi w takiej małej szklarni nie muszą być  usytuowane pośrodku ściany szczytowej, nawet wskazane jest drzwi  umieścić  z boku . Ściana zachodnia /skąd wieją w Polsce przeważnie wiatry/ winna mieć możliwość  otwierania a także warto zastanowić się nad wzmocnieniem konstrukcji poprzez dodatkowe podpory.
Ogrzewanie, konserwacja, szczegóły konstrukcyjne – zostaną omówione w innych opracowaniach.
---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Sposób na chwasty

Autorem artykułu jest Czesław Rogala

Chwastów nie da się usunąć raz na zawsze. Trzeba z nimi walczyc systematycznie lub zapobiegać ich pojawianiu się. Jest na to kilka sposobów.
Zwalczanie i usuwanie ręczne.
Zanim posadzimy w ogrodzie rośliny przekopmy teren widłami amerykańskimi i pazurkami usuńmy chwasty oraz wybierzmy z ziemi kłącza. Należy pamiętać o tym, że nawet z małego fragmentu korzenia może wyrosnąć roślina. To dobry sposób na pozbycie się wszystkich chwastów jednorocznych a także niektórych wieloletnich takich jak: bluszczyku, jasnoty, pokrzywy, wrotyczu. Ograniczamy też rozrost mniszka, perzu, powoju i skrzypu. Potem regularnie wyrywajmy lub podcinajmy pazurkami kiełkujące i odrastające chwasty.
Zwalczanie i usuwanie chemiczne.
Po herbicydy powinniśmy sięgać w ostateczności gdy rozpoczynamy zakładanie ogrodu na działce dużej i bardzo zachwaszczonej. Gdy chcemy ułatwić sobie walkę z chwastami na trawnikach i pragniemy się pozbyć chwastów zarastających ścieżki w ogrodzie. Opryski chemiczne na rabatach z bylin i roślin jednorocznych  i dwuletnich oraz na warzywniakach powinniśmy robić wiosną zanim posadzimy lub posiejemy rośliny. Zabiegi między drzewami i krzewami musimy przeprowadzać wczesną wiosną lub późną jesienią gdy są bez liści. Przed opryskiem trawników należy przerwać na kilka dni wcześniej ich koszenie. Podczas stosowania herbicydów musimy pracować w ubraniach ochronnych i rękawicach. Opryski należy wykonywać wyłącznie w pogodne dni.
Zapobieganie - ściółkowanie gleby.
Jest dość skuteczną metodą walki z chwastami. Ściółkę rozkładajmy wokół posadzonych roślin na oczyszczoną i spulchnioną ziemię. Warstwa ściółki ( kory, torfu, keramzytu) musi być gruba około 5 cm i należy ją co roku uzupełniać. W przeciwnym razie stworzymy idealne warunki do rozwoju chwastów.
Zapobieganie sadzenie roślin okrywowych.
Rośliny te gdy się już rozrosną, tworzą zwarte kobierce nie dopuszczając do kiełkowania chwastów. Powinny to być łatwe w uprawie, bujnie rosnące rosliny wieloletnie, zimozielone albo wcześnie wybijające się wiosną.
---
Autor Czesław Rogala
czeslawrogala110@gmail.com
http://ogrodyrekreacja.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Gdzie najlepiej siać?

Autorem artykułu jest Marcin Świerczewski

Nie ma chyba osoby, która nie potrafi docenić uroku kwiatów. Każdy, kto posiada ogród lubi, gdy jest w nim kolorowo i roi się od pięknych zapachów.
Dlatego też wraz z nastaniem wiosny każdy ogrodnik – nawet ten nieprofesjonalny – stara się urządzić swój ogród tak, by nie tylko wyglądał on ładnie, a też tak, by przez cały rok był on pełen kolorowych mieszanek. Aby to osiągnąć trzeba wybrać takie zestawy kwiatów, które będą zakwitały o różnych porach, tak by wypełniać powstającą po sobie pustkę. Innym rozwiązaniem jest także wybieranie kwiatów, które kwitną przez cały sezon. Jednym z takich rozwiązań są oczywiście niezapominajki. Te piękne, malutkie, niebieskie kwiatuszki kwitną praktycznie przez całe lato, a zaczynają rozwijać się jeszcze na początku maja. Dzięki temu przez cały sezon możemy się cieszyć pięknymi niebieskimi oczkami. Jednak, aby niezapominajki kwitły jak najdłużej muszą mieć po temu odpowiednie miejsce.
Okazuje się, że niezapominajka najlepiej czuje się na miejscach wilgotnych i żyznych. Wbrew obiegowej opinii nie powinno ich się sadzić w grządkach – tam wyglądają nienaturalnie i nie zawsze dają oczekiwane rezultaty. Najlepszym miejscem dla tego rodzaju kwiatów są przede wszystkim: rabatki, skalniaki, obrzeża chodników lub płotów jak również dolne partie krzewów – mogą to być również krzewy owocowe oraz drzewa i krzewy ozdobne. Zatem najlepiej sprawdzają się tam, gdzie inne kwiaty nie mogłyby rosnąć. Warto tutaj zaznaczyć, że najlepiej wyglądają pod krzewami i drzewami, gdzie tworzą wokół nich piękną niebieską otoczkę, dodając im dodatkowo jeszcze uroku, zwłaszcza, jeśli drzewa lub krzewy rosną na trawnikach. W przypadku rabatek i skalników najlepiej wybrać narożniki lub krawędzie. Trzeba, bowiem pamiętać, że są to kwiaty dość wysoko i wyglądają niezbyt ciekawie pozostawione na środku rabatki.
---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Milin nazywany trąbką

Autorem artykułu jest Ryszard Marszałek

Pnącze, którego ozdobą są przepiękne, duże kwiaty o kształcie trąbki. Pochodzi głównie z Ameryki Północnej, oraz 2 gatunki pochodzą ze wschodniej Azji.
W Polsce sadzi się głównie odmiany milinu amerykańskiego, ze względu na jego odporność na mróz. Zdarza się jednak w bardzo mroźne zimy możliwość przemarzania, jednak wówczas następuje odrost od korzeni. Pnie się po podporach, pniach drzew i szorstkich ścianach budynków do wysokości 10 - 20 m. Do podpór mocuje się za pomocą korzeni czepnych, które znajdują się w węzłach pędów. Pędy nie mocują rośliny zbyt mocno, gdyż są grube i słabo się wiją, dlatego najlepiej rośliny należy dodatkowo mocować.
Milin jest rośliną wymagającą odnośnie stanowiska glebowego. Wymaga miejsca bogatego w związki organiczne i wysokiej żyzności. Podłoże winno być piaszczysto-gliniaste i zdrenowane. Wiosną trzeba roślinę zasilić nawozem, a ziemię wyściółkować wokół rośliny. Młode rośliny potrzebują więcej wilgoci, ale po kilku latach wytrzymują okresowe susze. Wiosną należy usuwać uschnięte lub przemarznięte pędy, oraz skracać pędy kwitnące w roku poprzednim zostawiając około 5 pąków. Zapewnia to wspaniałe kwitnienie.
Liście milinu złożone są z 9 - 11 listków zpiłkowanymi brzegami i zaostrzonym wierzchołkiem. Na dolnej stronie listków wzdłuż nerwu głównego występuje delikatne owłosienie.
Kwiaty w zależności od odmiany występują w kolorach: żółtym, pomarańczowym lub szkarłatnym. Wielkość kwiatów dochodzi do 10 cm długości i 5 cm średnicy, kształt rurkowato-lejkowaty. Kwitnie stopniowo od lipca do września. W przypadku alergików olejki eteryczne zawarte w kwiatach mogą wywoływać alergiczną pokrzywkę. Owocem milinu jest wydłużona torebka długości do 13 cm zawierająca oskrzydlone, spłaszczone nasiona.
Milin jest odporny na choroby i szkodniki. Czasami może zostać zaatakowany przez mszyce lub przędziorki. Może też wystąpić objawiający się białym nalotem na górnej stronie liści mącznika prawdziwy.
---
http://ryszard-wszystkoodomuiogrodzie.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Winobluszcz

Autorem artykułu jest Ryszard Marszałek

Winobluszcz jest pnączem nazywanym popularnie dzikim winem. Pochodzi z Azji Wschodniej i Ameryki Północnej i obejmuje 15 gatunków posiadających niepozorne, pozostające bez znaczenia dla urody tej rośliny kwiaty.
Winobluszcze są pnączami o bardzo silnym wzroście. Obrastają silnie ogrodzenia, wspinają się po drzewach, ścianach, siatkach. Dorastają do wysokości 20 m, a roczne przyrosty mogą osiągać nawet 2 m. Są roślinami o niewielkich wymaganiach glebowych jak i dotyczących oświetlenia - w praktyce rośnie na wszystkich glebach (za wyjątkiem bardzo mokrych i bardzo suchych) jak i w pełnym cieniu oraz w pełnym słońcu. Dobrze znoszą przejściowe susze oraz zanieczyszczenie powietrza, stąd też można je wykorzystywać nawet na ogródkach pracowniczych, czy też przy blokach w centrum miast. Można go stosować do upiększania balkonów. W praktyce wykorzystuje się dwa gatunki winobluszczy - winobluszcz pięciolistkowy pochodzący z Ameryki Północnej oraz winobluszcz trójklapowy pochodzący z Azji Wschodniej (Japonia, Chiny, Korea).
Winobluszcz pięciolistkowy najlepiej udaje się na podporach, do których przytwierdza się przy pomocy wąsów i tak może się wspiąć do 12 metrów. Wszystkie nowe pędy są koloru czerwonego, zmieniającego w trakcie rozwoju i starzenia barwę i drewniejąc. Liście złożone są z 5 czasem nawet 9 mniejszych listków o różnej długości dochodzącej u centralnego listka do 10 cm. Listki są na brzegach piłkowane. W okresie jesiennym kolor liści zmienia się na czerwony.
Winobluszcz trójklapowy może rosnąć nawet na gładkich ścianach budynków ze względu na silne przylgi występujące na rozgałęzionych wąsach. W odróżnieniu od winobluszczu pięciolistkowego posiada duże, pojedyncze liście o średnicy dochodzącej do 20 cm. Od spodu liście są delikatnie owłosione wzdłuż głównych nerwów. Z wierzchu liście są silnie błyszczące, jesienią zmieniają kolor z ciemnozielonego na jaskrawoczerwony lub czerwonobrązowy. Młode listki w trakcie rozwoju są purpurowe.
---
http://ryszard-wszystkoodomuiogrodzie.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Oczko wodne w donicy

Autorem artykułu jest Czesław Rogala

Aby stworzyć niebanalny ogródek wystarczy na tarasie lub w zacisznym zakątku ustawić efektowną donicę wypełnioną wodą oraz posadzić jedną miniaturową lilię.
Dekoracyjna ceramiczna misa, blaszana balia czy drewniana beczka zmieszczą się na każdym tarasie a mniejsze na balkonie. Nic nie stoi na przeszkodzie aby urządzić w nich miniaturowe oczka wodne. W ten sposób w zasięgu ręki będziemy mieli własną maleńką wodną sadzawkę. To pomysł idealny dla osób, które myślą o oryginalnej ozdobie oraz dla tych, którzy lubią wodę w zieleni, lecz na większe oczko wodne nie mogą sobie pozwolić ze względu na dzieci lub jego pielęgnację.
Do założenia maleńkiego oczka nadaje się w zasadzie każde szczelne naczynie ceramiczne, drewniane lub metalowe. Można w nich uprawiać miniaturowe lilie wodne pod warunkiem, że zbiornik ma średnicę minimum 60 cm i głębokość przynajmniej 30 cm. Plastikowe lub ceramiczne (pokryte w środku glazurą) osłonki na donice możemy wykorzystać do zrobienia mini-sadzawek dla roślin błotnych np. strzałki, situ, tataraku. Do wyboru mamy też gotowe niewielkie oczka wodne w formie wyprasek. Zbiorniki o średnicy 1 m kosztują od 100 do 200 złotych. Musimy wybrać te o głębokości minimum 40 cm z wyprofilowanymi półkami na rośliny. Warto pomyśleć o modelu ustawianym w rogu przy ścianie. Niektóre plastikowe pojemniki na mini-oczka, przeznaczone do wkopania w ziemię maja niezbyt estetyczne boki. Na tarasie trzeba więc je zamaskować kamieniami, tkaniną lub mniejszymi donicami z roślinami.
Do urządzenia małego oczka wodnego nadają się też szklane misy, których dna warto wysypać kolorowym żwirkiem. Można w nich sadzić egzotyczne pistacje lub wodne hiacynty. Pojemnik wypełniony wodą  o średnicy 1 m i głębokości 20 cm waży ponad 150 kg, dlatego przy ustawianiu mini-oczka wodnego na balkonie musimy zwrócić uwagę na wytrzymałość nawierzchni i konstrukcji.
---
Autor Czesłąw Rogala
czeslawrogala110@gmail.com
http://ogrodyrekreacja.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Tworzenie ogrodu kwietnego krok po kroku

Autorem artykułu jest Stanislaw Nawiadzki

Pomimo, że moda na styl i materiały ogrodowe zmienia się, to zanim posadzi się rośliny, zawsze trzeba stworzyć szkielet ogrodu. W ten sposób poniesiemy tylko niezbędne koszty założenia ogrodu.
Na wstępie zacznijmy od oczyszczenia i uprzątnięcia terenu. Na tym etapie pozostawmy jak najwięcej drzew i krzewów. Zanim podejmiemy większe prace zabezpieczmy drzewa przed uszkodzeniem np. poprzez obłożenie konstrukcją wykonaną z desek albo okrycie pni płótnem lub folią.
Teraz możemy wykonać roboty ziemne-wykopy pod drenaż i instalacje wodne i elektryczne.
Wyrównujemy lub kształtujemy teren i przechodzimy do wyznaczania ścieżek i innych trwałych elementów. Zadbajmy o to, żeby ścieżki były wygodne i praktyczne. Główne powinny posiadać szerokość co najmniej 1,5 m, aby mogły swobodnie maszerować obok siebie dwie osoby. Inne ścieżki powinny posiadać szerokość umożliwiającą pchanie taczki. Pomiędzy rabatami wystarczą ścieżki o szerokości 0,5 m. Ścieżkę z której będziemy często korzystać należy ułożyć na podbudowie lub fundamencie. Wykopujemy ziemię na taką głębokość, żeby zmieścić 10-20 cm podsypki (tłuczeń wymieszany ze żwirem), 5 cm piasku i materiał powierzchniowy. Ubijamy glebę i podsypkę, wyrównujemy piasek i układamy np. bruk lub inną nawierzchnię. Na ścieżkach mniej uczęszczanych warstwa piasku powinna być cieńsza, jednak umożliwiająca umocowanie w niej płyty lub bruku. Jeżeli zbudowaliśmy ścieżkę z kory lub żwiru, ułóżmy półprzepuszczalną membranę pod podsypką uniemożliwiającą porastanie chwastów.
Teraz kolej na altanę, pergolę, ogrodzenia i meble ogrodowe. Jeżeli budulcem jest drewno i zależy nam na ochronie środowiska nie zabezpieczajmy go barwnikami-są one toksyczne. Zabezpieczyć drewniane konstrukcje ogrodowe możemy poprzez ustawienie ich na drewnianych słupkach lub zaostrzonych metalowych osłonach wbitych w grunt.
Jeżeli podczas prac budowlanych wierzchnia, próchniczna warstwa gleby została zdarta, należy ją uzupełnić w taki sposób, aby uzyskać warstwę grubości 20 cm pod trawnik, 40 cm pod byliny i 60 cm pod krzewy.
Po wykonaniu tych czynności możemy już sadzić rośliny. Zacznijmy sadzenie wiosną. W pierwszej kolejności wysadzamy rośliny najbardziej trwałe, które stworzą ramy kompozycyjne; drzewa, rośliny żywopłotowe i rabatowe, a także okrywowe. Wybierzmy rośliny bujnie rosnące z uwzględnieniem typu gleby, warunków siedliskowych-słońca, cienia, wilgotnego lub suchego podłoża.
Zaoszczędzimy czas sadząc krzewy i trawy, które nie wymagają dużo pielęgnacji, a są równie piękne jak bardziej wymagające byliny czy rośliny jednoroczne. Posadźmy szybko rosnące byliny (aster, ostróżka, bodziszek, lawenda, rdest) oraz najbujniejsze rośliny okrywowe (żagwin, jasnota, barwinek), które szybko zasłonią ziemię. Od pierwszego roku wysiewajmy szybko rosnące rośliny jednoroczne (rudbekia, nemezja, nasturcja, kosmos, mak), które wypełnią luki między krzewami i bylinami.

Na koniec kładziemy lub wysiewamy trawnik. Nie zniszczymy wtedy nowej powierzchni, chodząc i jeżdżąc po niej taczką.
---
http:/www.ogrod-kwietny.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Zabawa we własnym ogrodzie - małe dzieci, duże dzieci

Autorem artykułu jest Czesław Rogala

Nie łatwo jest urządzić ogród dla całej rodziny i zaspokoić różnorodne potrzeby, tak by na niewielkim terenie powstały miejsca do wypoczynku i do zabawy. Dla dzieci ogród, w którym mozna szaleć do woli, biegać, wspinać się i chować ma nieocenioną wartość, tak jak zadowolenie dzieci dla rodziców.
Ogród odpowiedni dla dziecka to takie miejsce, gdzie czuje się bezpiecznie. Tajemnicze zakątki, kryjówki, pobudzają zmysły i twórcza wyobraźnię dziecka oraz zachęcają do aktywności ruchowej.
W dzisiejszych miastach coraz mniej jest niezagospodarowanych terenów, które mogłyby służyć jako place zabaw. A oczywiście ze względu na bezpieczeństwo dzieci nie mogą się bawić po prostu na ulicy. Mają więc coraz mniej ruchu i coraz więcej dzieci ma wady postawy. Dlatego o ile to możliwe postarajmy się im oddać do dyspozycji kawałek ziemi, miejsce gdzie mogłyby dać upust wrodzonej potrzebie ruchu, gdzie mogłyby skakać, biegać, huśtać się, zjeżdżać i wspinać się na drzewa.
Dogodne możliwości stwarza ogród będący otoczeniem domu, który powinniśmy wykorzystać w maksymalnym stopniu. Dzieci mają także w zależności od wieku różne potrzeby. O ile dla maluchów najważniejsza jest bliskość rodziców i dlatego piaskownicę urządzenia do ćwiczeń ruchowych czy miejsca do chowania się należy zaplanować blisko domu, o tyle dzieci starsze wolą skryć się w oddalonym kącie ogrodu, by bawić się według własnych pomysłów. Dzieci szybko rosną to wiedzą wszyscy rodzice, każdy nowy etap rozwoju niesie też ze sobą zmianę potrzeb dziecka. To czym dziecko chętnie się bawiło jeszcze tego lata, może całkowicie nudzić go w następnym roku. Dlatego też najkorzystniej jest urządzić kącik czy placyk zabaw aby potem można go było przystosować do innych zadań bez większego nakładu środków finansowych. Kupowanie urządzeń odpowiednich do konkretnego wieku dziecka i takich, których nie da się potem przystosować do innych celów, jak choćby zjeżdżalnie, warto kupić tylko wtedy gdy mamy więcej dzieci lub gdy te urządzenia możemy potem sprzedać lub komuś podarować.
Planujemy z wyprzedzeniem tak aby nie trzeba było co parę lat wszystkiego zmieniać. Młodzież i dorośli szukają w ogrodzie przede wszystkim ciszy i wypoczynku, ale miło jest od czasu do czasu urządzić w ogrodzie spotkanie towarzyskie. Konfliktu interesów da się uniknąć dzięki umiejętnemu rozplanowaniu miejsca i pory korzystania z ogrodu. Ponadto ważne jest aby wszyscy członkowie rodziny mogli razem bawić się w ogrodzie. Może to być gra w piłkę czy w kometkę, wspólne gonitwy albo zabawa w chowanego. Do tych zabaw potrzeba jest nieco więcej miejsca. Można w tym celu wykorzystać odpowiednio zaprojektowany podjazd do garażu, plac przed domem czy trawnik. To wszystko należy uwzględnić przy planowaniu i projektowaniu własnego ogrodu, tak samo dotyczy powierzchni trawiastych - zwykła darń nie wytrzyma zbyt dużego obciążenia biegami i szybko straci wygląd. Dobrym rozwiązaniem jest specjalna mieszanka traw odporna na deptanie (tzw. trawa boiskowa). 
---
Autor Czesław Rogala
czeslawrogala110@gmail.com
http://ogrodyrekreacja.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Wielorakie wykorzystanie obiektów w ogrodzie

Autorem artykułu jest Czesław Rogala

Z pewnością da się uniknąć niepotrzebnych dodatkowych prac i związanych z nimi kosztów, jeśli zaplanujemy wszystko z myślą o przyszłości.
Planując urządzenie naszego ogrodu powinniśmy myśleć także o przyszłości. Czy warto co kilka lat w miarę jak dzieci rosną, wymieniać przyrządy do zabawy i urządzać wszystko na nowo. Obmyślając rozplanowanie miejsc do zabawy i wypoczynku w ogrodzie należy zawsze brać pod uwagę zmieniające się potrzeby rodziny. Jeśli uwzględniamy możliwość wielostronnego wykorzystania elementów urządzenia ogrodu, będziemy mogli cieszyć się nimi przez wiele lat np.
Utwardzony podjazd do garażu świetnie nadaje się do grania. Dach garażu odpowiednio przystosowany  i zabezpieczony balustradą  może służyć jako taras, miejsce do opalania lub odpoczynku przy kawie. Na tarasie można nie tylko siedzieć ale wykorzystać jako suszarnię lub miejsce do gry w tenisa stołowego. Jeżeli ułożymy płyty chodnika lub tarasu w szachownicę, wystarczy jeszcze wykonać figury szachowe i już można grać.
W naszych planach powinniśmy uwzględnić też nasze warunki pogodowe. Jeśli dom położony jest na spadzistym terenie albo sami zamierzamy wznieść pagórek, wtedy zimą nasze dzieci będą mogły szaleć na sankach a latem turlać się po trawie. Ogrodowa altana latem może służyć wszystkim członkom rodziny, jeśli tylko jest wystarczająco duża, zimą zaś będzie dobrym schowkiem na meble ogrodowe.
W naszych projektach należy też uwzględnić położenie słońca we wszystkich porach roku i dnia. Jest idealnie jeśli plac zabaw wiosną jest nasłoneczniony po południu, latem natomiast zacieniony przez pobliskie drzewa liściaste. Przed rozpoczęciem rozmieszczania urządzeń ogrodu najlepiej sporządzić szkic zacienienia przez dom i drzewa w różnych porach dnia i roku. Ulokowanie placu zabaw w pobliżu ogródka frontowego ma jeszcze i tą zaletę, że dzieci aby skorzystać z toalety czy dostać się do swoich pokojów, mogą wchodzić do domu przez drzwi frontowe i nie maszerują za każdym razem w zabłoconych butach przez pokoje i salon. 

---
Autor Czesław Rogala
czeslawrogala110@gmail.com
http://ogrodyrekreacja.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Atrakcyjny ogród

Autorem artykułu jest Page SEO

Wśród wielu elementów ogrodu, do najważniejszych z pewnością należą ogrodzenia. Zarówno drewniane, metalowe, czy kamienne, najważniejsze aby były trwałe i wspaniale wyglądały.

Jeśli chodzi o jakość i solidność wykonania, stawka jest szalenie wysoka – to teraz ogrodzenie jest pierwszą i najważniejszą barierą, która zarówno chroni nas przed złodziejami, jak również sprawia złudzenie solidności całego podwórza i domu.
Ogrodzenia najlepszych producentów to przyszłościowy wybór, na którym nie warto oszczędzać ani grosza. Bez wątpienia, wygląd jest fantastycznie istotny, jak zawsze w przypadku elementów ozdobnych i ogrodzeniowych, ale powinno się mieć świadomość, że to wytrzymałość na uszkodzenia i solidność liczą się najbardziej. Jeśli mamy jakiekolwiek wątpliwości, powinieneś skonsultować się ze specjalistami w tym temacie, by potem nie żałować i nie posiadać sobie za złe, że nie chciało nam się indywidualnie w tę sprawę zaangażować. Choćby ogrodzenia drewniane wydają się słabe, realnie stanowią znakomity wybór.
Wiele osób decydując się na budowę mieszkania, zapomina o ogrodzie, a jest to wszakże bardzo istotny szczegół. To dzięki ogrodowi nasz lokal mieszkalny nabiera urok, staje się interesujący. W ciepłe dni, możemy bez dylematu relaksować się w ogrodzie. Ważny element w ogrodzie stanowią meble ogrodowe. Meble mogą być przeróżne od drewnianych po plastikowe. Jeżeli posiadamy ładny lokal mieszkalny to musimy także zadbać o odpowiednie ogrodzenia. Prawie każde płoty powinny dawać nam jak największy wygodę, jak i zapewniać bezpieczeństwo, tak by żadna osoba niepowołany się do nas nie dostał. Tak czy siak nasz płot musi być solidny, tak aby żadne zwierzęta nie przedostały się poprzez szczeliny, jak również musi mieć odpowiednią wysokość, aby nieprosto go było przeskoczyć.
Ogrodzenia na naszym rynku są najróżniejsze. W wielu przypadkach wykonywane są ze stalowych elementów. Jeżeli już chcemy zaoszczędzić na materiale to wybieramy ogrodzenie siatką, niemniej jednak jeżeli chcemy zdobyć jak najlepszy efekt estetyczny to musimy zrobić coś innego. W znaczącej liczbie sytuacji można spostrzec ładne słupki murowane z cegieł albo stalowe ogrodzenia z różnymi wykończeniami. Jednak do balkonów możemy kupić różnorakie deski tarasowe, które także mogą dać nam stosowny efekt dekoracyjny, jak również dać nam bezpieczeństwo i pozwolić na swobodne poruszanie się po tarasie, co okazuje się wyjątkowo istotne w trakcie gdy posiadamy balkon czy taras na dużej wysokości i małe dzieci w domu.
---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Jak wyposażyć ogród

Autorem artykułu jest Page SEO

Szczegóły wyposażenia ogrodu to niewiarygodnie istotne i potrzebne szczegóły, w które powinien wyposażyć się każdy właściciel nowo wybudowanego domu.

Jeżeli już cenimy sobie wysoką jakość, powinieneś poszukiwać jedynie producentów, oferujących najlepsze na rynku produkty o najwyższej solidności i przystępnych cenach.
Należy wiedzieć, że najbardziej istotne elementy to te, które chcemy ażeby zostały ozdobą zarówno naszego domu, jak i ogrodu. Z tego względu, powinnaś szczególnie dbać o taras, schody i elementy podobne.
Deski tarasowe to jedne z tych teraz towarów, których zakup i wybór powinno się dogłębnie rozważyć. Dla dobrego efektu, powinno się przede wszystkim wybierać ładne deski tarasowe – to jest akurat bezsporne, ale warto też brać pod uwagę solidność i wytrzymałość na ścieranie. Tego rodzaju elementy ozdobne są użytkowane aktywnie i bardzo szubko się zużywają, dlatego należy pamiętać o wcześniejszym wyborze jedynie najlepszych producentów i jakości.
Wiele osób wybierając budowę lokalu mieszkalnego, zapomina o ogrodzie, a jest to przecież bardzo istotny szczegół. To dzięki ogrodowi nasz lokal mieszkalny nabiera urok, staje się atrakcyjny. W ciepłe dni, możemy bez dylematu relaksować się w ogrodzie. Ważny element w ogrodzie stanowią meble ogrodowe. Meble mogą być przeróżne od drewnianych po plastikowe. Jednak drewno cieszy się największym powodzeniem, ważne jest tylko żeby było stosownie zabezpieczone przed warunkami atmosferycznymi odpowiednim lakierem. Dzięki meblom w naszym ogrodzie będziemy mogli organizować różnorodne imprezy dla znajomych w postaci grilla.
Ważne jest by nasz ogród był odgrodzony, by żadna osoba nie zakłócał mojej prywatności, w tym celu najlepsze będzie zastosowanie takich ogrodzeń, jak ogrodzenia drewniane. Łanie wyglądają i są przede wszystkim niedrogie, cena takiego ogrodzenia, będzie zależała od drzewa z jakiego zostanie zrobione. Płoty drewniane, także choćby raz w roku trzeba pomalować lakierem zabezpieczającym, by ładnie wyglądały poprzez kilka lat.
---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

O ogród trzeba dbać!

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Zdecydowałeś się na zakup domu i urządzenie ogrodu, więc tak naprawdę połowa sukcesu za Tobą. Druga połowa zależy od Twojego zaangażowania w pielęgnację tej oazy spokoju, której próżno szukać w miejskim zgiełku.
Niech nie wydaje Ci się, że jeśli zdecydowałeś się jedynie na uprawianie warzyw, to Twoja praca skończy się wraz z nadejściem zimnych dni, kiedy o warzywach, a tym bardziej owocach nie będzie już mowy, bo wszystko zostanie zebrane. Tak naprawdę pielęgnacja ogrodu trwa przez cały rok, a w zimie jest jej po prostu trochę mniej. Za to im bliżej marca i cieplejszych, wiosennych miesięcy, tym jest jej więcej.
Nie wykręcisz się też od systematycznej pielęgnacji nawet jeśli zdecydujesz się na ogrodowy misz-masz – tu drzewko, tam krzaczek, a jeszcze dalej grządki z marchewką. Tak naprawdę właśnie w ogrodach, gdzie jest wszystko w jednym najtrudniej utrzymać porządek. Dlatego przy wyborze stylu, w jakim ma być nasz ogród dobrze jest kierować się poradami ekspertów. Również wiele poradników pokazuje jak krok po kroku ogród urządzić, a potem sukcesywnie go upiększać i pielęgnować tak, aby prace w ogrodzie przynosiły zamierzone efekty. Zastanówmy się więc wspólnie nad wyborem jednego, spośród dwóch najpopularniejszych stylów ogrodów.
Jeśli cenimy sobie spokój i lubimy żyć w zgodzie z przyrodą, to ogród w stylu japońskim jest właśnie dla nas. Tutaj niemal każdy kamień, każde ziarenko żwiru i każde drzewo ma swoje miejsce, a zadaniem człowieka jest po prostu w ten idealny ład nie ingerować. Ogród jest zdecydowanie trudny w utrzymaniu i trzeba sporego doświadczenia, aby nadać mu kształt, a jeszcze więcej, aby tę formę utrzymać przez wiele sezonów. Któż jednak nie lubi wyzwań?
A jeśli o wyzwaniach mowa, to równie efektywny będzie ogród w stylu angielskim z tą tylko różnicą, że w tym miejscu wszystko na pierwszy rzut oka rośnie gdzie chce, a goście wchodzący do tego ogrodowego królestwa zastanawiają się, kiedy ostatnio rośliny pielęgnowała ręka ludzka. Ogrody angielskie obfitują we wrzosy, rabatki i tajemnicze figurki, które często są stylizowane na takie, które nagryzł już ząb czasu. Ten styl będzie doskonałym rozwiązaniem, jeśli posiadamy znaczną przestrzeń do zagospodarowania i możemy sobie pozwolić na przejścia z ogrodu wprost do nawet niewielkiego parku z miejscem na ławkę, czy też stolik, gdzie w cieniu drzewa będzie można wypić kawę.
Decyzja o wybraniu stylu ogrodu nie jest łatwa, jednak satysfakcja z jego niepowtarzalnego wyglądu jest tym większa, im częściej nasi goście się nim zachwycają. Warto więc poświęcić czas i stworzyć miejsce, które będzie oazą spokoju i pozwoli na odpoczynek, szczególnie po ciężkich dniach w pracy.
---
T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Kupiłeś dom? Urządź ogród!

Autorem artykułu jest Tomasz Galicki

Jeśli kupiliśmy dość dużą działkę budowlaną, nasz dom został już postawiony i zostaje nam dość dużo miejsca, to nie ma się nad czym zastanawiać, tylko zdecydować na urządzenie ogrodu.
Niech to będzie ogród marzeń, być może w stylu angielskim, gdzie wszystko wydaje się nie mieć miejsca albo ogród japoński, gdzie panuje nieskazitelna harmonia, a człowiek nie ingeruje w przyrodę. Może to też być przydomowy ogródek warzywny, który, jeśli tylko warunki pogodowe dopiszą, będzie nas rozpieszczał świeżymi warzywami, a przy nieco większym wkładzie pracy, również owocami. Rozwiązanie, na które się zdecydujemy zależy tylko od nas. Może się zaopatrzyć w tematyczne książki na temat szeroko pojętego ogrodnictwa, popytać znajomych, a najlepiej ich i swoich rodziców, którzy zapewne uwielbiają spędzać całe dnie na pracach w ogrodzie, kiedy tylko przyjdzie na nie sezon. Dobrym rozwiązaniem okaże się też portal ogrodniczy, który dostarczy nam najświeższych informacji, pozwoli na wymianę doświadczeń, a nawet na dołączenie do społeczności ogrodników zarówno z całego kraju, jak i tych z zagranicy. Często rozwiązania kolegów po fachu okażą się bardziej trafne od wskazówek proponowanych przez ogrodników z dyplomem. A przecież tu o efekt idzie najbardziej.
Niezależnie na jaki ogród, czy też ogródek się zdecydujemy jest kilka kwestii, o których musimy pamiętać. Dobrze jest zorganizować altanę, ewentualnie zadaszone miejsce, w którym będziemy trzymać wszelkie niezbędne do prac ogrodowych narzędzia. Szczerze powiedziawszy producenci akcesoriów ogrodniczych nas rozpieszczają i proponują coraz to nowsze rozwiązania. Absolutnie niezbędne okażą się szpadle, grabie, narzędzia do spulchniania ziemi, haczki i tym podobne. Jeśli planujemy rozległy trawnik to raczej nie obejdzie się bez kosiarki, którą można kupić już za 300 złotych i wcale nie odbiega ona jakością i możliwościami tej za kilka tysięcy. Nawet jeśli zdecydujemy się jedynie na ogródek warzywny, to warto jest zadbać o choćby niewielki zakątek, który zostanie ukwiecony, w pobliżu którego postawimy ławkę, być może cały zestaw mebli ogrodowych, parasol. W ogrodzie powinniśmy nie tylko pracować i mieć z owej pracy satysfakcję w postaci zbiorów, ale przede wszystkich odpoczywać, w cieniu drzewa, szczególnie w upalne dni, kiedy wszelkie prace są raczej niemożliwe. Jeśli lubimy grillować może warto zainwestować trochę więcej pieniędzy i pokusić się o postawienie grilla murowanego, choć i te mobilne doskonale się sprawdzą, zwłaszcza, że sezon grillowy tuż tuż.
---
T.G.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Wiciokrzew

Autorem artykułu jest Ryszard Marszałek

W zależności od formy w jakiej występują te pnącza, wyróżniamy wiciokrzewy, które są zielne i pnące, oraz suchodrzewy, będące roślinami zdrewniałymi. Obie formy występują na całej półkuli północnej.
W Polsce występują zarówno gatunki dziko rosnące, jak i gatunki ozdobne uzyskane w hodowli. Występujący w naturze na Dolnym Śląsku, Wielkopolsce, Ziemi Lubuskiej i Pomorzu Zachodnim wiciokrzew pomorski znajduje się pod ochroną.
Wiciokrzewy są pnączami o wijących się pędach i mogą dorastać w zależności od odmiany nawet do 15 m wysokości. Znanych jest prawie 200 gatunków, z których większość jest roślinami mrozoodpornymi. Wiciokrzewy sadzi się przy podporach w miejscach dobrze nasłonecznionych. Rosną również w miejscach bardziej cienistych, ale ich kwitnienie jest wtedy słabsze. Mają płytki system korzeniowy co powoduje, że należy ściółkować wokół roślin. Nie mają dużych wymagań co do żyzności gleby, ale nie może to być ziemia sucha. Dobrze znoszą zanieczyszczenie powietrza. Nie wymagają właściwie pielęgnacji poza usuwaniem uschniętych pędów.
Kwitnienie wiciokrzewów w zależności od gatunku odbywa się od maja do późnej jesieni. Kwiaty pojawiają się stopniowo, a okres kwitnienia rośliby trwa 3 - 4 miesiące. Kwiaty mają wielkość od 3 do 6 cm, a kolor w zależności od gatunku: od śmietankowo-białego, poprzez odcienie żółci i różu, aż do czerwonego i fioletowo-czerwonego. Liście wiciokrzewu są ciemnozielone i gęste.
Wiciokrzew można sobie samemu rozmnożyć poprzez tzw. odkład, lub poprzez sadzonki. Odkłady przeprowadza się pod koniec maja do początku czerwca - przyginając i zasypując ziemią młode pędy. Na wiosnę następnego roku odcina się takie odkłady. Sadzonki uzyskuje się w czerwcu z pędów posiadających co najmniej 2 węzły. Takie pędy odcina się i wsadza do wilgotnej ziemi, gdzie po ok. miesiącu następuje ukorzenienie.
Wiciokrzewy nie są atakowane przez szkodniki, jedynie okresowo w maju mogą pojawiać się mszyce
---
http://ryszard-wszystkoodomuiogrodzie.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl
piątek, 18 marca 2011

Wisteria czyli Glicynia w naszym ogrodzie

Autorem artykułu jest Ryszard Marszałek

Przepięknie kwitnące pnącze ozdobne w ogrodzie pochodzące z Azji wschodniej - Chin i Japonii uprawiane na podporach dla wspaniałego wyglądu naszego ogrodu
Glicynia chińska (Wisteria) dorasta nawet do 20 m wysokości. Jest rośliną, która potrzebuje podpory – może to być np. pergola, ale może się wspinać także po ścianach domów lub drzewach. Kwitnienie rozpoczyna w maju i okres kwitnienia przeciąga się do końca czerwca, a nawet do lipca. Kwiaty zebrane są w długie grona dochodzące do 40 – 70 cm długości. W warunkach klimatycznych naszego kraju jest roślina mrozoodporną, ale młode rośliny lepiej na zimę okrywać do wysokości ok. 30 cm.
Występuje kilka odmian z kwiatami w kolorach od białej poprzez różową i niebieską do fioletowej (w różnych odcieniach).
Pomimo, że jest rośliną przecudownego pokroju i kolorytu należy pamiętać, że jest to roślina silnie trująca, dlatego należy zwracać szczególną uwagę, aby nie miały do niej dostępu dzieci. Należy także uważać na obecność w jej pobliżu zwierząt domowych.
Glicynia jest rośliną o dosyć silnych wymaganiach glebowych i nawozowych, ale dostarcza nam w zamian wspaniałą dekorację ogrodu w momencie kwitnienia. Najlepiej udaje się w miejscach ciepłych, słonecznych, półcienistych i osłoniętych od wiatru. Wymaga piaszczystej i wilgotnej gleby, oraz silnego nawożenia organicznego i mineralnego (głównie fosforowego) jak i podlewania.
Rozmnaża się poprzez nasiona lub odłogi. W przypadku rozmnażania z nasion do pierwszego kwitnienia może upłynąć okres nawet do 10-ciu lat, a w przypadku odłogów termin kwitnienia nie jest dłuższy niż 5 lat.
W początkowym okresie rośnie wolno, ale po ukończeniu 4 lat przyrosty roczne mogą osiągać nawet 2m. konieczne wówczas jest silne cięcie roślin, celem wymuszenia zawiązania pąków kwiatowych, które powstają w okresie od sierpnia do października. Wiąże się to z silnym przycinaniem pędów nad 4 liściem pod koniec lipca.
Jeżeli glicynia nie kwitnie, musimy przeprowadzić przycinanie korzeni, które wykonujemy wczesną wiosną (najlepiej w marcu). Korzenie tniemy szpadlem, wbijając go głęboko w odległości 1,5 do 2 m od rośliny.
W naszym klimacie uprawiane są praktycznie dwie odmiany: glicynia chińska oraz glicynia kwiecista. Pierwsza jest lewoskrętna, druga prawoskrętna. Liście ułożone są skrętoległe w ilości od kilku do kilkunastu mniejszych listków i stanowią doskonałe gęste okrycie podpór, na których są prowadzone.
Jest rośliną odporną na zanieczyszczenia powietrza i może być uprawiana nie tylko na podmiejskich działkach, ale również w miastach np. na ogródkach pracowniczych.
---
Ryszard http://ryszard-wszystkoodomuiogrodzie.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Ogrody frontowe

Autorem artykułu jest mama

Ogrody frotowe tzw. przed ogródki to zielona wizytówka właściciela domu. Pierwsze wrażenie ma znaczenie. Odpowiednie zagospodarowanie przed ogródka, obsadzenie go drzewami, krzewami może serdecznie zapraszać do odwiedzin.
Nie jest to łatwe, gdyż dużą przestrzeń w przedogródkach zajmuje miejsce dla samochodu, pojemników na śmieci. Mimo to nawet kilka metrów kwadratowych można przeznaczyć na zwarte krzewy, mogą mieć formy pienne lub małe drzewa, o małych koronach. Przy doborze roślin powinniśmy kierować się warunkami stanowiska i jego oświetleniem. Do zagospodarowania przedogródka można wykorzystać min.:
- Klon pospolity (odmiana kulista)
Jest to drzewo liściaste, lubi stanowisko słoneczne, półcieniste, osiąga wysokość od 300-500cm. Kwitnie w kwietniu,w kolorze zółtozielonym. Liście mają kształt spiczasto-klapowane do 15cm. Jesienią liście przybierają kolor żółty. W miejscach szczególnie narażonych na mróz, pnie zimą należy ocieplić, aby zapobiec pęknięciu.
- Obiela
Jest to krzew liściasty, lubi stanowisko słoneczne, osiąga wysokość od 100-150cm. Kwitnie w maju, kwiaty mają kolor biały. Krzew ma liście jajowate, podługowate do 5cm. Roślinę w  pierwszym roku po posadzeniu należało by nieco przyciąć, aby lepiej się rozkrzewiła.
- Forsycja
Jest to krzew liściasty, lubi stanowisko słoneczne, do półcienistego, osiąga wysokość do 250cm.Kwitnie w kolorze żółtym na przełomie marca i kwietnia. Krzew liście ma lancetowate do 15cm.Roślina wymaga dużo miejsca, nie należy sadzić zbyt gęsto,
- Wajgela, krzewouszka
Jest to krzew liściasty, lubi stanowisko słoneczne, półcieniste, osiąga wysokość do 250cm. Kwitnie od czerwca do sierpnia, w zależności od odmiany ma kwiaty czerwone, białe lub różowe. Liście tego krzewu są jajowate do 10cm. Ze względu na długi okres kwitnienia przyciągnie uwagę nawet nieproszonego gościa.
Ogrody frontowe są wizytówką gospodarza. 
---
mama
http://wszystkoodzieciach-rodzice.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Hortensja pnąca

Autorem artykułu jest REX

Hortensja pnąca pochodzi z dalekiego Wschodu. Pięknie oznabia mury, duże drzewa i ogrodzenia. Niewątpliwie jest jedną z najokazalszych pnączy uprawianych w naszych warunkach klimatycznych.
Hortensja pnąca jest oryginalnym i wartościowym pnączem. Rośnie silnie wspinając się po podporach do wysokości 20-25 metrów za pomocą licznych mocnych korzonków przybyszowych wyrastających na łodygach, podobnie jak u bluszczu. Pnie się przede wszystkim po grubych pniach drzew.
Liście ma owalne lub szerokojajowate, długości 5-10 cm, z wierzchu ciemnozielone, nagie i błyszczące, na brzegu drobno piłkowane, na wierzchołku zaostrzone i o podstawie sercowatej lub okrągłej. Ogonki są zwykle dłuższe niż blaszka liściowa. Kwiaty białe, zebrane w duże płaskie kwiatostany, średnicy 20-25 cm, brzeżne płonne, rozwijają się w czerwcu-lipcu.
Wymaga gleb żyznych, próchniczych, świeżych i zasobnych w wodę. Rośnie dobrze w stanowiskach słonecznych, półcienistych i w cieniu. Wytrzymała na niskie temperatury. Ze względu na silny wzrost potrzebuje podpór o mocnej konstrukcji. Stosowana jest do okrywania pni drzew, zwłaszcza prostych i długich, ścian, murów, skał itp. Gdy podpory nie są zbyt wysokie, np. murki, wówczas można rośliny ograniczyć we wzroście stosując cięcie. Sadzona bez podpory, np. na trawniku, wyrasta do wysokości ok. 1,5 metra, jej długie pędy pełzając po powierzchni gleby ochraniają ją i tworzą formy o dziwacznych kształtach.
Okazy takie wyglądają oryginalnie i kwitną obficie. Hortensja pnąca nadaje się doskonale do uprawy w miastach. Amatorsko można rozmnażać hortensję pnącą z odkładów. Po ukorzenieniu i odcięciu pędów sadzi się je do doniczek, a gdy wytworzą obfitą bryłę korzeniową, przesadza się na miejsce stałe.
---
http://abcogrodnika.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Siedlisko naturalne krzewów

Autorem artykułu jest Czesław Rogala

Artykuł opisuje nasadzenia dzikich krzewów w naszych ogrodach. Opisuję także podział ogrodów na sprzeczne z naturą, ogrody zharmonizowane oraz wybór możliwości pośrednich. Pokazuje też różnicę pomiędzy roślinami rodzimymi i egzotycznymi.
Dzikie krzewy w ogrodzie.
Człowieka można poznać po jego ogrodzie. Posadzone w nim rośliny pokazują, jaki jest stosunek właściciela do przyrody. Często spotyka się dwie skrajności. Pierwszą jest ogród sprzeczny z naturą. Znajduje się on stale w stanie zagrożenia, a kondycja ogrodu podtrzymywana jest sztucznie dużym nakładem pracy na nieustanne zabiegi pielęgnacyjne przy użyciu środków chemicznych. W ogrodach tego typu są zgromadzone wspaniałe rośliny ozdobne z całego świata, zakłada się tam piękne strzyżone trawniki i rabaty z najszlachetniejszych odmian róż. W sumie jest to jednak tylko zbieranina egzotycznych gatunków roślin. 
Przeciwieństwem tego jest ogród zharmonizowany z przyrodą. Uwzględnia się w nim warunki naturalne, sadzi rodzime krzewy, toleruje w cieniu żywopłotów dzikie rośliny zielone i ceni opadłe w jesieni liście oraz obcięte pędy jako naturalne źródło substancji pokarmowych i miejsce schronienia drobnych zwierząt. Miłośnicy takich ogrodów przedkładają łąkę pełną rozmaitych kwiatów nad strzyżony trawnik, cieszą się małymi krzewami rodzimego pochodzenia w zimie pokrytymi pięknymi owocami.
Między tymi skrajnościami istnieje mnóstwo możliwości pośrednich i każdy znajdzie własny sposób zagospodarowania swojego ogrodu. Nie ma nic złego ani wymagającego potępienia w tym, że ktoś posadzi w ogrodzie różanecznik. Jeśli jednak ma się wątpliwości, co sadzić w pobliżu swojego domu to nie tyle z negatywnego nastawienia do roślin egzotycznych, ile z umiłowania otaczającej nas przyrody i  wybiera również rodzime krzewy dziko rosnące. Kierując się upodobaniem do swojskiej flory nie osiągniemy wprawdzie takich efektów, jak na plakatach reklamowych, bowiem ani kwiaty, ani liście, ani owoce większości przedstawicieli rodzimych gatunków nie są tak okazałe, jak u roślin pochodzących z ciepłych krajów. W zamian za to mają one jednak ogromne znaczenie ekologiczne, którego nie można przecenić. Należy więc nauczyć się inaczej patrzeć na nasze ogrody. Nowe spojrzenie powinno być mniej powierzchowne, musi głębiej wnikać w istotę sprawy, dzięki czemu dostrzeżemy naturalne piękno, doskonałość oraz urok "tubylców" czyli naszych ogrodów. Zatem nie ulega wątpliwości, że sadzenie rodzimych krzewów jest przedsięwzięciem racjonalnym pod każdym względem.
---
Autor Czesław Rogala
czeslawrogala110@gmail.com
http://ogrodrekreacja.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Szparagi

Autorem artykułu jest REX

Malowidła i rzeźby z IV tysiąclecia p.n.e. świadczą o tym, że szparagi już wtedy były znane w Egipcie i Grecji. W państwie rzymskim podawano je w każdym bogatym domu.
Szparag dziko rosnący spotyka się w Europie, Azji Mniejszej zachodniej Syberii o północnej Afryce. Uprawa szparaga może trwać 10-15 lat, a pierwsze plony można uzyskać po dwóch latach od rozpoczęcia uprawy.
Część podziemna szparaga jest trwała, natomiast część nadziemna w naszych warunkach klimatycznych rozwija się wiosną, a zamiera jesienią. Szparag zapada w spoczynek pod wpływem niskiej temperatury lub suszy. Część podziemna szparaga, zwana karpą składa się z kłącza i korzeni, które z niego wyrastają. Są one bardzo silne i jest ich bardzo dużo. Na powierzchni kłącza znajdują się pąki, z których wyrastają pędy. Mięsiste pędy, nazywane wypustkami, są częścią jadalną szparaga.
Jeśli wypustki rosną bez dostępu światła, są białe. Pod wpływem światła zabarwiają się one początkowo na kolor różowo-fioletowy, a potem zielony. Gdy pędy rosną dalej, to drewnieją i silnie się rozgałęziają. Dorastają zwykle do wysokości 2m. Warto wiedzieć, że widoczne na łodydze trójkątne przezroczyste łuski są przekształconymi liśćmi właściwymi dla szparaga. Natomiast wyrastające z kątów łusek pęczki drobnych zielonych igiełek są to przekształcone pędy boczne – gałęziaki.
Szparagi mają drobne, białawe, różowawe lub żółtawe kwiaty. Owocem jest szkarłatna, kulista jagoda.
 Szparag jest ceniony ze względu na soczyste, delikatne wypustki. Wypustki mają małą wartość energetyczną, zawierają natomiast dużo witamin z grupy B, w tym PP, także witaminę C oraz wapń, fosfor, żelazo, kobalt. Zielone wypustki zawierają prowitaminę A. Szparagi mają nieco więcej białka niż większość innych warzyw.
Najlepsze są świeże wypustki, gdyż bardzo szybko po zbiorze pogarsza się ich smak, głównie wskutek zmiany stosunku cukrów do kwasów i zwiększenia się włóknistości.
Szparag jest uznawany za roślinę leczniczą ze względu m.in. na zawartość asparaginy, która działa pobudzająco na pracę nerek i reguluje gospodarkę wodą organizmu.
 Szparagi należy sadzić w miejscu ciepłym, słonecznym i osłoniętym. Uzyskuje się wtedy wcześniejszy plon, a wypustki są lepszej jakości. Nie powinno się sadzić karp, zwłaszcza szparagów zielonych, w rejonach późno występujących przymrozkach oraz w obniżeniu terenu, gdzie występują zastoiska mrozowe.
Szparagi bielone najlepiej uprawiać na glebie, która się szybko nagrzewa tj. piaszczystej o podłożu gliniastym albo na bardzo piaszczystej glebie gliniastej. Do uprawy szparagów zielonych nadają się wszystkie gleby gliniaste w dobrej kulturze. Nie należy jednak sadzić karp na glebach ciężkich, zimnych, o wysokim poziomie wód gruntowych.
Miejsce pod szparagi powinno być przygotowane już w roku poprzedzającym sadzenie karp. Glebę należy przede wszystkim odchwaścić, zwłaszcza z chwastów wieloletnich (perz, powój). Na jesieni nawozi się glebę obornikiem w ilości 60-80 kg lub kompostem w ilości 100 kg na 10 m2. Następnie glebę należy głęboko przekopać (40-50 cm) i dodać jeszcze około 0,5 kg soli potasowej na 10m2. Jeśli gleba jest kwaśna, to w roku poprzedzającym sadzenie karp trzeba ją zwapnować, stosując nawóz wapniowy węglanowy. Wapnowanie należy wykonać wczesną jesienią.
Materiałem wyjściowym do założenia szparagarni są karpy (jest to podzielna część szparaga), które uzyskuje się z nasion. Produkcja karp jest stosunkowo trudna, toteż lepiej kupić je w sklepie ogrodniczym. Zawsze kupujemy więcej roślin niż nam potrzeba. Rośliny zapasowe należy zadołować. Karpy szparagów najlepiej posadzić wzdłuż granicy warzywnika. Rząd szparagów zajmuje pas szerokości mniej więcej 1,5 m. Do założenia szparagarni najlepsze są rośliny jednoroczne. Powinny one mieć 7-8 grubych mięsistych korzeni i zdrową karpę z 4-5 grubymi pąkami. Do sadzenia karp przystępuje się wiosną tj. od końca marca do połowy kwietnia. Można sadzić później, ale wzrost świeżo posadzonych karp jest wtedy słabszy. Najlepiej jeśli rzędy będą przebiegać w kierunku północ-południe.
Jesienią w miejscu przeznaczonym pod szparagi zielone wykopujemy co 1,25 m bruzdy szerokości 40 cm i głębokości 20-25 cm. Wykopaną ziemię odkładamy z obu stron bruzdy w wały. Na dnie bruzdy, co 40 cm, usypujemy kopczyki. Wysokość kopczyka musi być taka, aby po posadzeniu karpy wierzchołek szczytowego pąka znajdował się 10-15 cm poniżej powierzchni zagonu. Korzenie roślin trzeba rozłożyć równomiernie na kopczykach.
Warto wiedzieć, że młode pączki szparagów formują się zwykle w jednym kierunku w stosunku do starszej części karpy. Kierunek wzrostu można rozpoznać po zaschniętych resztkach zeszłorocznych pędów. Karpy należy sadzić zgodnie z kierunkiem rozrastania się kłącza. Natomiast jeśli nie zastosujemy się do tego zalecenia, to w ciągu następnych lat pędy będą wyrastać z różnych stron bruzdy. Po rozłożeniu korzeni karpy na kopczyku przykrywamy ziemią tak, aby pąki pędów były przykryte 3-4 cm warstwą ziemi i starannie obciskamy.
Szparagi bielone sadzimy tak samo, z tą różnicą, że odległość między rzędami powinna być większa i wynosić 1,5 m, a odległość między roślinami w rzędzie 50 cm; głębokość bruzdy powinna wynosić 30 cm. Wierzchołek szczytowego pąka powinien znaleźć się na głębokości 20 cm poniżej powierzchni ziemi. Tak posadzone karpy wydadzą pędy pod koniec maja.
 Przez cały okres wegetacji należy pamiętać o odchwaszczaniu i podlewaniu w miarę potrzeby. Rośliny wymagają nawożenia pogłównego azotem. Nawożenie takie stosujemy trzykrotnie: po ukazaniu się pędów, w połowie lipca i w połowie sierpnia.
Co 2-3 lata szparagarnię należy nawieźć obornikiem lub kompostem. Nawozy te wprowadza się do gleby podczas jesiennych prac. Jeśli niektóre rośliny nie przyjęły się, to wykopujemy karpy i sadzimy zadołowane rośliny zapasowe. Uzupełnianie brakujących egzemplarzy jest konieczne dlatego, że dobrze plonuje tylko taka szparagarnia, która jest złożona z roślin w tym samym wieku. Rośliny zapasowe sadzimy zwykle na początku lipca, a po posadzeniu obficie podlewamy. Jesienią w pierwszym i drugim roku po posadzeniu wszystkie pożółkłe części roślin wycinamy sekatorem tuż nad ziemią i palimy, aby zniszczyć zarodniki grzybów chorobotwórczych oraz szkodniki.
Glebę między rzędami płytko przekopujemy, aby nie uszkodzić korzeni. W ciągu całego drugiego roku regularnie ją odchwaszczamy i płytko spulchniamy.
 Jeśli chcemy uprawiać szparagi bielone, wiosną trzeciego roku uprawy, gdy gleba jest już wystarczająco mocno nagrzana, zaczynamy usypywać wały. Do tego celu nadaje się ziemia z międzyrzędzi. Aby uformowane wały były równe, trzeba na końcach rzędów wbić słupki i naciągnąć sznurek. Wał powinien mieć wysokość 20-25 cm, a szerokość 0,5 m. Ziemia przeznaczona do usypywania wałów nie może zawierać kamieni i być zbrylona, gdyż uniemożliwi to wzrost prostych wypustem. Uformowany wał trzeba wyrównać grabiami i uklepać łopatą lub deseczką. Bardzo ważne jest dokładne uklepanie i wygładzenie ziemi, gdyż moment wybijania wypustem poznaje się po pękaniu ziemi na powierzchni wału. Białe wypustki można uzyskać tylko wówczas, gdy nie zdążą się one przebić na powierzchnię i zabarwić pod wpływem światła. Ziemię ostrożnie odgarnia się i ostrym nożem wycina wypustki tak, aby nie uszkodzić karpy i sąsiednich wypustek. Po wycięciu ich nagarnia się natychmiast ziemię, formuje wał i ponownie go wygładza. Wypustki rosą bardzo szybko, toteż zbiera się je dwa razy dziennie: rano i wieczorem.
Można też zbierać wypustki zielone, co jest dużo łatwiejsze, gdyż nie wymaga usypywania wałów, a rośliny rosną na płaskich zagonach. Wypustki zielone wycina się tuż pod powierzchnią ziemi w momencie, gdy osiągnęły mnie więcej 15-20 cm wysokości. Należy uważać, aby podczas ciepłych dni łuskowate liście na główkach szparagów nie rozluźniły się. Szparagi zielone zbiera się raz dziennie lub raz na dwa dni.
Zebrane szparagi należy spożywać jak najszybciej. Jeśli jest konieczne ich przetrzymywanie, to najlepiej zawinąć je w wilgotny papier, ustawić ponownie w pojemniku i pozostawić w temperaturze 0 stopni C. Mogą być przechowywane do 10 dni.
Należy pamiętać, aby nie wyczerpać za mocno młodych roślin, w pierwszym roku uprawy zbiór kończymy 1 czerwca, natomiast w następnych latach do 20-24 czerwca. Zbyt późny zbiór obniża plon w następnych latach, pogarsza jego jakość i skraca czas trwania plantacji.
Po zakończeniu zbioru szparagów bielonych trzeba rozsypać wały. Należy to robić bardzo ostrożnie, aby nie wyłamać wyrastających pędów.
Nawet po zakończeniu zbiorów glebę w szparagarni trzeba odchwaszczać.
Plonowanie szparagów można przyśpieszyć o 8-10 dni przykrywając wały przezroczystą folią. Dzięki przykryciu temperatura gleby jest wyższa o kilka stopni niż w glebie bez przykrycia. Wypustki zaczynają wcześniej rosnąć. Folię nakłada się na początku kwietnia i pozostawia ją przez 3-4 tygodnie. Jej brzegi trzeba przysypać ziemią. Zbiór wykonuje się po odchyleniu folii.
---
http://abcogrodnika.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Zwiastun wiosny - śnieżyczka przebiśnieg

Autorem artykułu jest REX

Śnieżyczka występuje na Podkarpaciu i w całej Polsce południowej. W lasach liściastych, zaroślach, a także na łąkach w miejscach zacienionych tworzy duże skupiska. Zakwita już w lutym lub w marcu, będąc pierwszym zwiastunem nadchodzącej wiosny. Na stanowiskach naturalnych jest pod ochroną.
Śnieżyczka tworzy odziomkowe, równowąskie liście długości 15-20 cm i szerokości
ok. 1 cm. Barwa kwiatów znalazła odzwierciedlenie w rodzajowej nazwie łacińskiej, mianowicie „gala” znaczy mleko, „anthos” – kwiat. Dzwoneczkowate kwiaty „mlecznej” barwy osadzone są pojedynczo na pędzie i lekko zwisają. Trzy zewnętrzne płatki wewnętrzne, tworzące jakby rurkę i o połowę krótsze, mają zielonkawą lub żółtą plamkę na krawędzi. W uprawie znajdują się odmiany o kwiatach pełnych. Należą one jednak do rzadkości.
Śnieżyczka wymaga gleby lekkiej, wilgotnej, zasobnej w próchnice i składniki mineralne, o odczynie obojętnym lub lekko alkalicznym. Należy ją sadzić w miejscach zacienionych, gdzie gleba nie nagrzewa się nadmiernie i nie wysycha, na co roślina ta jest wrażliwa. 
Śnieżyczkę mona rozmnażać przez podział tuż po kwitnieniu. Należy wówczas podzielone kępy jak najszybciej umieścić w glebie, żeby korzenie nie zaschły – w przeciwnym razie wzrost rośliny w następnym sezonie będzie słaby. Pewniejszym sposobem jest rozmnażanie śnieżyczki za pomocą cebul, które wykopuje się po zaschnięciu liści, co ma miejsce w maju lub w pierwszej połowie czerwca. Cebule są osłonięte ciemną łuską, która jednak bardzo łatwo odpada, dlatego też traktować je trzeba jako cebule nieosłonięte. Do gruntu wysadza się je w październiku. Najcenniejsze są te cebule, których obwód wynosi około 6 cm.
Śnieżyczki doskonale nadają się do nasadzeń pod krzewami, zwłaszcza wcześnie kwitnącymi, lub wśród drzew na trawnikach. Można także przyspieszać ich kwitnienie – w tym celu należy wykopane kępy śnieżyczki sadzić do doniczek w listopadzie. Doniczki ustawia się w pobliżu okna, w pomieszczeniu chłodnym (około 10 stopni C) i starannie podlewa, aby ziemia nie przeschła. W takich warunkach śnieżyczki zakwitną już po 2-3 tygodniach. Po kwitnieniu nie należy roślin wyrzucać, lecz dalej podlewać przez 2-3 miesiące, aż do stopniowego zaschnięcia liści. Tak potraktowane rośliny wsadzone do gruntu jesienią będą na wionę znów cieszyły nas swymi kwiatami.
---
http://abcogrodnika.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Kaktusy i inne sukulenty

Autorem artykułu jest Iwona Muzal

Choć wszystkie kaktusy są sukulentami, to nie wszystkie sukulenty są kaktusami. Różnica botaniczna polega na tym, że wszystkie kaktusy mają aerole, czyli małe oczka, z których wyrastają ciernie.
Większość gatunków to doskonałe rośliny pokojowe, tolerujące, a nawet potrzebujące ciepłej i suchej atmosfery panującej zwykle w centralnie ogrzewanych mieszkaniach. Latem należy je pielęgnować jak inne rośliny, czyli regularne podlewać, zapewniając dobry drenaż. Jednakże zimą muszą przejść okres spoczynku w chłodzie i bez podlewania, aby pobudzić tworzenie się niezwykle atrakcyjnych kwiatów.
Choć wszystkie kaktusy są sukulentami to nie wszystkie sukulenty są kaktusami. Różnica polega na tym, że wszystkie kaktusy mają aerole, czyli małe oczka, z których wyrastają ciernie. Kaktusy i pozostałe sukulenty należą głównie do dwóch rodzin: kaktusowate i gruboszowate, choć niektóre rodzaje należą do liliowate i amarylkowate. Rośliny należące do głównego rodzaju kaktusów -Cereus- są wysokie i wzniesione, najpopularniejszym natomiast rodzajem kulistym, z licznymi cierniami, jest Mammillaria. Kaktus zwany kaktusem bożonarodzeniowym, tworzy wiele dość trwałych, zwykle różowych kwiatów rozwijających się w grudniu. Uprawia się jeszcze wiele innych sukulentów, np. aloes, agawę. Wiele z nich kwitnie, choć kwiaty żyją krótko. Liczne sukulenty, co może wydać się dziwne, dobrze rosną w uprawie hydroponicznej.
Sukulenty zwane gruboszami mają grube, mięsiste liście, często pokryte szarym nalotem woskowym. Uprawia się wiele gatunków, głównie z rodzaju -grubosz, -wilczomlecz, -eszeweria, i -litops. Wiele z nich kwitnie. Do rodziny wilczomleczowate należą też inne popularne rośliny pokojowe, jak kroton czy ponsesja.
Kupując kaktus sprawdź, czy jest mocno osadzony w doniczce. Jeśli nie znaczy to, że ma uszkodzone korzenie. Roślina nie powinna mieć żadnych plam ani śladów gnicia. U gruboszy sprawdź, czy liście nie są połamane lub pokaleczone.
---
http://www.kwiaty-ivka67.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Na tarasie jak na Karaibach

Autorem artykułu jest Aleks

Efektownie, pięknie kwitnące na tarasie będą zapewne, datura zwana też jako anielskie trąby, lantana lub psianka. Są to rośliny egzotyczne, dlatego przebywając w ich otoczeniu możemy poczuć się jak byśmy byli na Karaibach (oczywiście przymykając oczy).
Datura kwitnie bez przerwy do jesieni, dorastają do 3 metrów wysokości i szeroko się rozrastają- trzeba im zapewnić duży pojemnik i sporo miejsca na słonecznym tarasie.
Lantana to krzew obsypany kwiatami, które w miarę upływu czasu zmieniają barwę - od żółtej, przez pomarańczową, po czerwoną. Po kwiatach następują kuliste owoce, które też zmieniają barwę - od żółtej po granatową.
Psianka uprawiana jest w formie krzewu lub szczepiona na pniu. Ma liczne szafirowe kwiaty. Warto dodać, że zarówno datura jak i latana są silnie trujące - należ więc uważać na dzieci.
Wszystkie trzy gatunki wymagają słonecznego miejsca, codziennego, obfitego podlewania i cotygodniowego dokarmiania. W zimie trzeba je przechowywać w temperaturze od 5 do 12 stopni C. I to jest właśnie główna trudność związana z ich uprawą, bo nie każdy dysponuje w zimie pomieszczeniem o niskiej, lecz dodatniej temperaturze. Należy dodać że daturę już od połowy sierpnia dokarmiamy ją co raz rzadziej, a we wrześniu wogóle zaprzestajemy nawożenie i podlewamy mniej niż w pełni sezonu sezonie. Kiedy zapowiadane są pierwsze przymrozki roślinę przenosimy do pomieszczenia. O tej porze roku liście jej częściej poadają, a roślina przygotowuje się do wypoczynku. W listopadzie pędy przycinamy o1/3 długości i w pomieszczeniu zimowani jej skąpo podlewamy. Życzę wszystkim przyjemnego chowu tych wspaniałych roślin i przyjemnego wypoczynku wśród nich.
Nasze egzotyczne piękności wystawiamy na tarasie nie wcześniej niż w połowie maja, po uprzednim zahartowaniu.
---
Aleks

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Potpourri, a zapach zagości w twoim domu

Autorem artykułu jest Andrzej K

Czy chcesz, aby w twoim domu gościły zapachy z ogrodu to ten artykuł jest dla ciebie. Potpourri to kwiaty gwarantujące ożywczą woń w twoim domu. Tylko od ciebie zależy, co zrobisz.
Martwe kwiaty na potpourri
Gromadzimy płatki kwiatowe, ogławiamy róże układamy je w koszyku, do całkowitego wyschnięcia kiedy są suche ale jeszcze giętkie, układamy je warstwami w misce na przemian z solą kuchenną. Po 2-3 tygodniach otrzymujemy pachnącą masę. Rozkruszamy wówczas tą mieszaninę rękami, dodając około 50 g utrwalacza, np. korzenia kosaćca, który można dostać w sklepie zielarskim oraz wysuszone skórki z owoców cytrusowych takich jak pomarańcze, cytryny, mandarynki i inne. Następnie szczelnie przykrywamy miskę na okres 3-6 miesięcy, zanim użyjemy mieszanki, która rozsieje swoje zapachy na całe otoczenie.

Rozsiewanie pięknych zapachów
Potpourri możemy rozkładać po całym domu w ozdobnych misach czy w przeróżnych pojemniczkach, można np. włożyć do małych woreczków i powiesić na grzejnikach, w szafie na ubrania, w kuchni czy łazience, a nawet w poduszkach, pomiędzy poduszkę i poszewkę. Kiedy zapach potpourri zaczyna słabnąć, dodajemy kilka kropli brandy lekko mieszając palcami a zapach powróci i jeszcze długo będzie pachniało w całym domu.

Odrobina Historii
Potpourri w tłumaczeniu z języka Francuskiego oznacza zgniłą lub cuchnącą doniczkę. Nie odnosi się to jednak do kwiatów, które są w niej zawarte, ale do efektu, który powoduje sól użyta w procesie suszenia. Powoduje ona przekształcanie płatków w brązową gnijącą masę, zanim wyschnie i dojrzeje. Odmiany potpourri były używane już w czasach biblijnych, kiedy mieszkańcy pustyni wkładali torebki z pachnącymi ziołami do swoich toreb czy ubrań aby słodko pachniały. Praktyki te były stosowane w średniowieczu, kiedy przyprawy korzenne zioła czy kwiaty pachnące rozsypywano na podłogach aby zmienić nie zdrowy zapach. Dzisiaj możemy wyprodukować wspaniale pachnące potpourri, które zawierają lawendę, róże, owoce jagody, wiosenne kwiaty liście, przyprawy korzenne czy zapach drzew i krzewów iglastych, można je dobrać do każdego pokoju i każdego domu oddzielnie. Miłych zapachów!
---
Zrób to sam w swoim domu, a piękny zapach kwiatów Potpourri szybko go nie opuści. Zapraszam na stronę: http://drzewki.blogspot.com/

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Kwiaty domowe-Pelargonia

Autorem artykułu jest Iwona Muzal

Ozdobne rośliny pokojowe są uprawiane wszędzie ze względu na ich liście lub kwiaty. Przyczyniają się one w jakiś sposób do wzbogacenia naszego życia, za co należy im się nasza wdzięczność.
Pelargonia
Kolekcjonowanie i wystawianie Pelargonii było bardzo popularne w XIX w. Powstało wiele mieszańców, dziś już zapomnianych. Obecnie uprawia się wiele wspaniałych odmian do zdobienia domów. Wszystkie potrzebują dużo światła i słońca.
Dzieli się je na 4 podstawowe grupy:
-najpopularniejsze są Pelargonie wielkokwiatowe
-popularne Pelargonie rabatowe - odznaczają się brązowym pierścieniem na liściach oraz dużą rozmaitością barw kwiatów
-efektowne odmiany o kwiatach pełnych
-Pelargonie zwisające - chętnie sadzone są w skrzynkach zaokiennych i w wiszących koszykach
Pelargonie kupujemy o zwartym pokroju, czyli o krótkich międzywężlach. Unikać należy roślin wyciągniętych i z żółtymi liśćmi.
Wielkość dużej rośliny to ok. 46 cm wysokości /większa jest nieładna, kwitnie rzadziej.
Okres kwitnienia to całe lato, wymagają pełnego nasłonecznienia.
Temperatura pokojowa latem nie wyższa niż 24 stopnie C, a zimą 13-16 stopni C.
Podlewać należy latem 2-3 razy w tygodniu /można co 14 dni dodać płynnego nawozu, zimą podlewamy rzadziej.
Rozmnażanie Pelargonii najłatwiej zrobić przez sadzonki wierzchołkowe, gdy roślina jest spora, ucinamy pęd ok. 8 cm ze zdrowymi liśćmi i wierzchołkiem wzrostu, wsadzamy do pojemnika z wodą.
Pelargonia jest dosyć łatwa w uprawie jeśli stoi w mieszkaniu na parapecie przy oknie.
Kwiaty są swego rodzaju żywymi meblami, stanowią dekorację nadającą wnętrzu przyjemniejszy, bardziej przyjazny i przytulny charakter. Dla wielu ludzi rośliny stanowią cenne pamiątki, nasuwające przyjemne skojarzenia z przyjaciółmi lub z jakimś miejscem.
---
http://www.kwiaty-ivka67.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Translate

Popularne posty

Obserwatorzy